Rok 2289. Skokowy postęp naukowy ostatniego półwiecza doprowadził ludzkość do punktu, w którym zdolni są kolonizować nowe planety. Kosmos stał się naturalnym kierunkiem ekspansji ludzkiej cywilizacji - nie tylko ze względu na techniczną możliwość, ale przede wszystkim wyeksploatowanie ziemskich zasobów naturalnych, postępującą globalną zapaść gospodarczą oraz coraz częściej tworzące się na tym tle konflikty zbrojne. Na wysłanie kosmicznych ekspedycji decydują się nie tylko kolejne kraje, ale także i korporacje prywatne. Z każdym kolejnym dziesięcioleciem exodus ludzi z Ziemi jest coraz powszechniejszy.

Kolonizacja planet możliwa jest dzięki opracowaniu przez ludzkość trzech kluczowych technologii:

1. Kosmiczny napęd. Przełomowe dla ludzkości okazały się antyczne teorie Miguela Alcubierre, który jeszcze w 1994 roku przedstawił możliwości przemieszczania się szybciej niż światło. Jednak dopiero 250 lat badań później przeprowadzono pierwszą udaną próbę dotarcia na Marsa w czasie poniżej 7 dni. To otworzyło możliwości kolonizacji całego kosmosu.

2. Inżynieria genetyczna. To w ciągu ostatnich 150 lat najszybciej rozwijana gałąź nauki. Ludzkość osiągnęła stan, w którym możliwe jest tworzenie ludzi "na zamówienie" - z określonym zestawem cech. W kontekście podboju kosmosu było to o tyle ważne, że nie ma problemu ze stworzeniem ludzi niepotrzebujących tlenu do oddychania, albo wytrzymujących dużo wyższe lub niższe ciśnienie czy temperatury. Słowem - modyfikacje genetyczne umożliwiły tworzenie ludzi pasujących do zamieszkania w warunkach dowolnie wybranej planety. Korporacje i kraje rozpoczęły wyścig w kolejne miejsca kosmosu, by jak najszybciej jako pierwsi zająć kolejne niezamieszkałe planety.

3. Sztuczna inteligencja. AI osiągnęło poziom kilkaset razy przewyższający umysł człowieka. Pojedynczy komputer jest w stanie kierować ogromnym kompleksem fabrycznym, czy - w przypadku gwiezdnych podróży - statkiem kosmicznym, całkowicie autonomicznie zarządzając wszystkimi aspektami - od utrzymania odpowiednich warunków do życia ludzi, poprzez nawigację aż do tworzenia nowych zarodków w warunkach laboratoryjnych.

Wyścig kolonizacyjny trwa w najlepsze. Kolejne statki kosmiczne wysyłane są niemal bez badań planet docelowych, by jak najszybciej zająć jak największą liczbę miejsc w kosmosie. Wszystko dzieje się w trakcie lotu: badania planet dokonują załogi statków wraz z AI już w trakcie podróży, na pokładzie znajdują się także laboratoria genetyczne umożliwiające wyhodowanie kolonizatorów odpowiadających warunkom planety docelowej. Po dotarciu na miejsce genetycznie wyhodowani kolonizatorzy zostają na planecie i zakładają bazę, a sam statek z pierwotną ziemską załogą wraca z powrotem, by uzupełnić zapasy i wyruszyć w kolejną podróż.

Akcja gry rozgrywa się na Silent Star - statku należącym do korporacji Rand-Makomi, jednego z liderów kosmicznego wyścigu. Gracz wciela się w weterana podróży kosmicznych, który dowodzi wyprawie na GJ 1214 b - planetę pozasłoneczną w gwiazdozbiorze Wężownika. Zostaje on przedwcześnie wybudzony z hibernacji i z przerażeniem odkrywa, że część statku jest zniszczona, pozostała załoga nie żyje, a Demeter 804 - komputer pokładowy nie ma informacji o tym, co doprowadziło do takiego stanu. Gracz ma za zadanie odbudować kolejne części statku oraz dotrzeć do celu swojej podróży hodując jednocześnie odpowiednie zarodki. W trakcie gry nawiązuje osobową relację z jedynym bytem na statku - komputerem pokładowym, którego emanacją jest kobiecy głos. Kolejne dramatyczne wydarzenia (jak lot w pasie niszczących meteorytów, przypadkowe odcięcie gracza od statku podczas koniecznego wyjścia poza pokład w przestrzeń kosmiczną) oraz rozmowy, nierzadko filozoficzne, z komputerem prowadzą do mocnego zacieśnienia więzi z AI. Tymczasem rzeczywistość szykuje dużą niespodziankę...

W grze zaplanowano bardzo duszny, smutny klimat opuszczonego, mocno zniszczonego statku dryfującego w przestrzeni kosmicznej. Dojmująca samotność niwelowana jest przez kontakt z AI. Relacja ta zgłębiać ma odpowiedzi na pytanie: czy sztuczna inteligencja może przestać być sztuczna?

Na fali popularności gier survivalowych pojawił się pomysł stworzenia takego tytułu w kosmicznym settingu. Zamknięta przestrzeń, wyznaczony cel i konieczność przetrwania. Do tego tylko jeden kompan i kryminalna historia - tak narodził się Silent Star: Demeter. Odpowiadałem za nakreślenie lore świata. Jak zawsze zależało mi na tym, by ramy umożliwiające tworzenie historii były nie tylko atrakcyjne dla odbiorcy, ale też wiarygodne. Stąd research naukowy dotyczący podróży kosmicznych, bioinżynierii i sztucznej inteligencji. Nie obyło się też oczywiście bez podróży przez klasyki sci-fi - zarówno filmowe, jak w literaturze. Odniesień do Lema, Dicka, Clarke'a, czy O'Bannona znaleźć można bez liku.